Myasthenia gravis, nadir rastlanan bir otoimmün bozukluğu olup, kasları etkiler. Bir kas, bir sinirden mesaj aldığında, normalde kasılır. Mesajı teslim eden kimyasal madde acetylcholine olarak adlandırılır ve kas bu mesajı, kas hücresinin yüzeyinde bulunan, acetylcholine için bir reseptör vasıtasıyla alır.
Myasthenia gravis’te, bağışıklık sistemi yanlışlıkla, bu reseptörlere saldıran antikorlar oluşturur. Bunun neticesi olarak, kaslar kasılma mesajını almaz ve zayıflarlar.
Zayıflık, özellikle yüz, kol ve bacak kaslarında fazladır. Bu hastalık, kadınları erkeklere oranla daha fazla etkiler. Kadınlarda 20 ila 30 yaş arasında oluşurken; erkeklerde, 50 yaş sonrasında başlama eğilimindedir.
Semptomlar
Myasthenia gravis önceden tahmin edilebilen bir seyir takip etmez. Tedrici olarak ortaya çıkabilir veya hızlı bir şekilde oluşabilir. Akut periyotları (parlamalan) tamamen iyileşme (hafifleme, azalma) periyotlarının takip ettiği bir hastalıktır.
Kaslar anormal derecede çabuk bir şekilde yorulur. Örneğin, ağır bir nesneyi tekrar takrar tutma denemeleri, tutma gücünün tedricen azalması ya da zayıflamasıyla sonuçlanır. Kişilerin çoğunda, gözleri hareket ettiren kaslar da zayıfladığı için çift görme ve ayrıca gözkapaklarında sarkma oluşur.
Yüz, boğaz, ses ve boyun kaslarında da zayıflama görülebilir. Bu durum, konuşma ve yeme ya da yutkunma (boğulma ya da öksürmeye sebep olur) zorluğu yaratır. Bazı kişiler zayıf kollara ve bacaklara sahiptir. Şiddetli myast-heniz gravis, solunumu kontrol eden kaslarda zayıflığa sebep olabilir. Regl hali, stres ya da enfeksiyonlar gibi bazı haller, parlamalara neden olur.
Tedavi Seçenekleri
Myasthenia gravis’in semptomları ile karşı karşıya iseniz, doktorunuza görünün. Sizi muayene edecek ve hastalığa sebep olan otoimmün antikorları aramak için kan testleri uygulayacaktır. Teşhis için uygulanan diğer bir test, cndrop-honium enjeksiyonudur. Bu, sinir / kas birleşim yerinde nörotransmiter acetylcholine seviyesini arttırır ve geçici olarak kas kuvvetini iyileştirir. Teşhise yardımcı olmak için, electromyography de genellikle uygulanır.
Tedavi, hastalığın şiddetine bağlıdır. Ilımlı vakıalarda, pyridostigmine gibi uzun etkili ilaçlar ile semptomlar kontrol edilebilir (ve fonksiyonların çoğu yeniden canlandırılabilir).
Daha şiddetli boyutta hasta olan kişilerde, harap edici otoimmün atakları yöneten timus bezi çıkarılması, faydalı olabilir. Bezin çıkarılması, hastalıkta, kalıcı hafifleme sağlayabilir.
Corticosteroid, ilaçların yüksek dozlarla kullanılması, iltihaplanmanın azalmasına ve bağışıklık sistemi saldırılarının yavaşlamasına yardımcı olur. Ayrıca, bağışıklık sistemini söndüren diğer ilaçlar da kullanılır; şiddetli vakıalarda, plasmapheresis (zararlı antikorların kandan filtre edilmesi) gerekli olabilir.
