Bütün omurgalı hayvanlarda olduğu gibi insanlarda da iskeleti yapan kemiklerdir. İskelet ve kemiklerin yapı ve özelliklerini inceleyen bilime osteoloji denir. İnsan iskeleti uzun, yassı, kısa ve düzensiz kemikler gibi isimler alan iki yüzden fazla kemikten meydana gelir.
İskelet kemikleri değişik miktarda yumuşak spongiosa denen süngerimsi dokuyla, kompakta denen sağlam, yoğun, kabuk dokusundan yapılmıştır. Kemikler embriyo devresinde elastik bir bağ dokusu olan kıkırdaktan gelişirler. Önce birkaç kemik çekirdeği oluşur ve ondan sonra kemik dokusunda gelişme süreci başlar. Kemik dokusunun yapısında bulunan kalsiyum ve fosfor elementlerinin önemi büyüktür. Spongiosa oyuklarında kırmızı kemik iliği, uzun kemiklerin ortasındaki boşluklarda ise yağdan zengin sarı kemik iliği vardır.
Doğuşta kan hücrelerinin yapıldığı bölge olduğundan bütün kemiklerin iliği aktiftir ve kırmızıdır. Zamanla kırmızı ilik azalır.
Bazı ağır kanamalarda uzun kemiklerin sında kalan sungerımsı kemik dokusundan yapılmışlardır Örnek olarak kafatası, kalça, kürek ve kaburga kemiklerini sayabiliriz. Kısa kemiklerin yapısı uzun kemıklerınkıne benzer El ve ayak parmak kemikleri bu tiptendir Düzensiz kemikler de sungerımsı kemik dokusundan yapılmış olup sert kemik tabakasıyla kaplıdırlar Bunlara örnek olarak omur ve bilek kemiklerini sayabiliriz Kemiklerin büyümesinde osteoklast ve osteoblast denen hücreler rol oynamaktadır Osteoblastlar bağ dokusunun kemik dokusu sekline dönüşmesini, osteoklastlar ise kemiğin yıkılmasını ve emilmesini sağlarlar Çocukluk ve ergenlik çağlarında yapılan kemik dokusu kemik yıkımından fazladır Erişkinlerde bu oran dengede, yaşlılıkta ise tersine dönmektedir Bundan dolayı yaşlılıkta ve bazı kemik hastalıklarında kemik dokusu gevşer kemiklerde kalsiyum eksikliğine bağlı boşluklar (osteoporoz) meydana gelir Bu gibi yaşlı kimselerde kolaylıkla kemik çatlakları ve kırıkları oluşur ve ağrılar gorulur
