Gözlük ve lens, görüntüyü retinada (ağtabaka) odaklama bozukluğundan kaynaklanan görme kusurlarının etkisini gidermeye yarayan optik araçlardır. En sık görülen görme kusurları hipermetropluk, miyopluk, astigmatlık ve presbiyopluktur.
Fotoğraf makinesinin karanlık bir kutu, objektif ve görüntünün odaklandığı film pozlarına yerinden oluşması gibi, göz de gözakı (serttabaka), kornea (saydamtabaka) ve retinadan (ağtabaka) oluşmuştur. Serttabaka bağdokudan yapılmış içi boş küre biçimindedir ve ışığı geçirmez.
Serttabakanın ön bölümünde yer alan saydamtabaka ise ışığın küre içine denetimli bir biçimde girmesini sağlar. Bu yapı saydam ön oda sıvısı, göz merceği ve camsı cisimle birlikte “gözün objektifi” sayılabilir.
Gözküresinin en içteki katman olan ağtabaka, ışığa duyarlı fotoğraf filmine benzetilebilir. İnsan gözü, bir fotoğraf makinesi gibi sonsuza ya da yakın bir noktaya odaklanabilir. Gençlerde en yalan net görme noktası yaklaşık 17 cm’dir.
Gözün odaklama yapabildiği en uzak ve en yakın noktalar arasındaki uzaklığa uyum aralığı denir. Bu aralık gözün nesneleri ağtabakâ üzerinde odaklayabildiği, yani net biçimde görebildiği alandır. Sağlıklı bir gözün uyum aralığı 17 cm’den sonsuza uzanırken, miyoplarda bu aralık örneğin 17-50 cm’yle sınırlanabilir.