Elektrokardiyografi (EKG) veya kısaca kalp elektrosu, kalbin çalışırken oluşturduğu elektrığın ölçülmesi ve yazdırılması demektır Kalbin kasılması (sıstol) ve gevşemesı (dıastol) arasında organizmadaki animal elektriğin gösterdiği değişmeyi yani aksiyon akımlarını bir galvanometre aracılığıyla gorunur hale getirmek ve bir kâğıt sent üzerine yazdırmak mümkün olmaktadır.
Kalpten gelen pozitif ve negatif akımlar manyetik alanda kuvvetlendirilerek dönen bir kâğıda aksettirilmekte ve bir trase yanı grafik elde edilmektedir.
Bu amaçla elektrokardiyografi denen aracın dört elektrodu hastanın kol ve bacaklarına bağlanır. 5. elektrod ise göğüs üzerine kalbin değişken noktalarına konularak değişik derivasyonlarda elektro çekilir. EKG trasesinin üzerine çekildiği küçük kareli kâğıtta yatay çizgiler akım şiddetini (1 mm = 1/10 milivolt), dikey çizgiler ise zamanı (1 mm = 0,04 sn) gösterir.
Kısaca elektro denilen ve günümüzde cok modern çeşitleri bulunan aygıtlarla elde edilen elektrokardıyogramlar doktorlara çok değerli bilgiler vermekle beraber, kalbin fonksiyon durumunu tam olarak gösteren bir teşhis aracı değildir. EKG şeritinden ancak bir kalbin büyüyüp büyümediği, kansız kalıp kalmadığı, yük altında olup olmadığı, ritm bozuklukları ve kalp bloklarının türleri anlaşılabilir. Dolaşım sistemini ve kalbin fonksiyonunu anlamak için başka klinik ve labarotuvar bulguları da gerekmektedir
Elektrokardiyografi hasta sırtüstü hareketsiz yatarken çekildiği gibi (istirahat trasesı), bazı hastalarda efordan sonra yani hastaya pedal çevirmek veya merdiven çıkartmak gibi yorucu hareketler yaptırıldıktan sonra da (efor trasesi) çekilmektedir. Böylece eforun kalp adalesinde ve nabızda meydana getirdiği değişmeler tespit edilebilmektedir.
Normal bir elektro trasesinde pozitif ve negatif dalgalara sırasıyla P, Q, R, S, T, U adları verilmiştir. Bu dalgaların değişik derivasyonlarda ve değişik şartlarda gösterdiği şekillerden kalbin durumu okunmaya ve hastalığın teşhisi konulmaya çalışılmaktadır. Kâğıt üzerindeki bu çizgileri yani grafileri ancak uzman doktorlar okuyabilmekte ve diğer klinik bulgularla bir arada değerlendirebilmektedirler.
