Diş çürümesinin ve diş hastalıklarının oluşmasında ağızda bulunan yemek artıklarının, tükürüğün hep birlikte diş üzerinde oluşturduğu tabakanın (plak) rolü büyüktür. Fazla çiğnemeye gerek bırakmayan yumuşak ve karbonhidratlı yiyecekler diş aralarında kalarak bakterilerin çoğalmasına yol açarlar.
Bakteriler şekerli artıkları diş minesine zararlı asitli maddelere çevirir ve minenin kalsiyumunu eritir. Minedeki bu kalsiyum eksikliği önce dişte beyaz bir benek olarak görülür. Dentin kanalları aracılığıyla mikroplar pulpaya girip pulpa iltihabına sebep olurlar. Pulpada basıncın artması ağrıya neden olur. Kan akımı durup da pulpa beslenmezse diş de ölmüş olur. Dişin rengi koyulaşır ve daha kolay kırılabilir bir duruma gelir. Her gebeliğin anneye bir dişe malolduğu söylentisinde hakikat payı vardır. Gebelikte kalsiyum eksikliği dişlerin kolay çürümesine neden olabilmektedir. Dişteki iltihabın diş köküne ve çevresine yayılması zonklayıcı ağrılara yol acar. Çene kemiğine doğru ilerleyen iltihap kemik zarı altında apseye (subperiyostal abse) sebep olabilir. Çevre dokulara yayılan iltihap yanağı şişirir ve bazan bir yol bularak dışarıya açılabilir, yani fistül meydana gelir.
Dişetlerinin iltihabına gingivitis, apsesine piyore denir. Bu durumda dişeti kırmızı ve şiştir, kolayca kanar, ağrı pek duyulmaz. Dişeti iltihabı derine doğru ilerledikçe pe-riyodontitis meydana gelir. Zamanla aşınan ve zayıflayan dişetleri dişlerin sallanıp dökülmesine neden olabilir.
Dişlerdeki şekil bozuklukları genellikle çocuklukta edinilen kötü alışkanlıkları^ örneğin uzun süre parmak emmenin sonucudur. Ayrıca süt dişlerinin zamanında dökülmemesi de kalıcı dişlerin yanlış ve çarpık çıkmasına neden olabilir.
