Yaşa bakmaksızın, her insanın ara sıra karşılaştığı unutkanlık anları olabilir. Arabanın anahtarlarını nereye koyduğunu şaşırmak, bir ismi unutmak veya diğer hafıza sapmaları; yaşla beraber daha büyük sıklıkla ortaya çıkıyor gibi görünmekte olup; pek çok insan, bu sapmaların Alzheimer hastalığı ya da diğer bir tip demans işareti olabileceğinden korkmaktadır. Bununla beraber, normal unutkanlık ile, demans arasında önemli farklar vardır.
Normal unutkanlık ne tedrici olarak artar ne de yetersizlik yaratır. Bu hafıza sorunları, stres altında olduğunuzda, yorgunken, hastayken, dikkatiniz dağılmışken ya da aynı anda pek çok detayı hatırlama durumunda olduğunuzda ortaya çıkabilir. Unutulmuş bilgi, genellikle daha sonra hatırlanır. Yazılı hatırlatmalar ya da diğer hafıza kuvvetlendirme teknikleri faydalı olabilir. Demans durumunda ise, hafıza kaybı, günlük yaşamınızda işlev görme yeterliliğinizi engelleyecek derecede şiddetlidir.
Unutkanlıkta belli bir miktar artış, yaşlanmanın getirdiği normal bir gelişme olabilir. Bu, belki, 30 ila 70 yaş arasında vuku bulan, myelin ve beyin hücrelerinde oluşan tedrici kaybın ve kalan hücrelere olan kan akışında yüzde 15 ila 20 civarında bir azalmanın neticesi olabilir. Genellikle, yaşlı kişiler yeni bilgi öğrenmek için daha fazla zaman ve gayrete gereksinim duyarlar. Mamafih, bir kere öğrendiler mi, bunu genç kişiler kadar iyi tutarlar.
