Davranışsal psikoterapi, bilişsel psikoterapi ile benzerlikler arz eder. Ama tüm davranışların altında yatan karşılıklar ve nahoş sebepler üstüne odaklanır.
Davranış terapisinin ana teorisi, geçmişte öyle yaptığınızdan dolayı olumlu karşılık yani ödül aldığınız için belli şekillerde davranmayı öğrenmenizdir. Tüm eylemler, pozitif destek suretiyle öğrenebilir ya da şartlanabilir ve pozitif destek suretiyle unutulabilir ve farklı davranışlarla değiştirilebilir. Bu terapi türünde, kişilere, korktukları davranıştan tekrar tekrar uygulama hususunda yardımcı olunabilir ve bunu yaparken, öğrenme yeterlilikleri pozitif olarak desteklenebilir.
Örneğin bir çocuk zamanı gelince yatağına gitmeyi reddediyor ve dikkat çekmek için ayakta kalıyorsa, bir davranışsal psikoterapist birkaç kısımlı bir plan tasarlayabilir. Eğer çocuk yatak vakti programı ile iş birliği yaparsa, bir yatma vakti hikayesi gibi bir karşılık ya da ödül, sunulacaktır. Bir negatif destek de ayrıca kullanılabilir.
