Önce hastanın beslenme durumu değerlendirilir, ne kadar kalori verilmesi gerektiği hesaplanır, damar içine kateter yerleştirilir ve ilk kan örnekleri alınır. Ardından mutlak damar yoluyla beslenmeye başlayarak genellikle 500 ml’si 1.000 kalori içeren yüzde 50’lik glikoz eriyiği kullanılır. Hastanın metabolizma kapasitesini aşmamak için sıvının verilme hızı vücut ağırlığının kilogramı başına saatte 0,5 gr’yi geçmemelidir.
Yüzde 50’lik eriyiğin 1 ml’sinde 0,5 gr ya da yaklaşık 20 damla glikoz vardır. Glikozüri (idrarla şeker çıkarılması) ortaya çıkarsa insülin verilmesi gerekir.
Hazır insülin glikoz eriyiğinin bulunduğu şişenin içine eklenir ve dozu idrardaki glikoz miktarına göre düzenlenir. Az miktarda insülinin şişenin iç duvarına yapışarak etkisizleşeceği de unutulmamalıdır.
Piyasada yüzde 5-8,5-10’luk aminoasit eriyikleri bulunmaktadır. Bunların vücutta doku yapımında kullanılacağı göz önüne alınarak enerji sağlayan eriyiklerle (1 gr azot basma 150-250 kalori) birlikte verilmesi gerekir. Genellikle yüzde 8,5’lik aminoasit eriyiğiyle birlikte yüzde 50’lik glikoz çözeltisi verilmelidir; bu durumda kalori-azot oranı yaklaşık yüzde 60’tır. İki litrelik havası alınmış şişelerin içinde 1.000 mi yüzde 50’lik glikoz çözeltisi ile 1.000 mi aminoasit eriyiği vardır. Bu oran hiç değişmemelidir. Kalori ve aminoasitlerin bir arada verilmesiyle glikozun yoğunluğu azalır ve daha kolay kullanılır.
Su, elektrolit ve suda eriyen vitaminler, fizyolojik seruma eklenerek damar yoluyla verilir. Fizyolojik eriyiklerde kalsiyum tuzu çökebileceğinden, kalsiyum doğrudan toplardamar yoluyla verilir; tuzlu su içinde verilecekse kalsiyum glükonat olarak kullanılmalıdır (yüzde 10’luk bir ampul kalsiyum glükonatta yaklaşık 4,5 mEq kalsiyum vardır). Potasyum verirken özellikle böbrek yetmezliği, kalp yetmezliği ya da geniş yanıkları olan hastalarda dikkatli olmak gerekir.
Ayrıca alkali eriyikler, glikoz ve insülin, potasyumun hücre içine girişini kolaylaştırır ve kandaki potasyum düzeyini düşürür. Bunun gibi, yukarda belirtilen nedenlerle fosfat verilirken de hasta dikkatle izlenmelidir.
Verilen sıvı miktarı aşamalı olarak artırılarak 2-3 gün içinde amaçlanan düzeye ulaşılır.
Şişelerin ve serum setlerinin steril olup olmadığı dikkatle ve titizlikle kontrol edilmelidir. Her şişe değişiminde set de değiştirilmelidir. Kateter ise haftada en az bir kez değiştirilmelidir.
