Enfeksiyonlarda hızlı ve etkili tedavi sağlayan antibiyotikler en sık kullanılan ilaçlar arasında yer alır. Antibiyotikler kemoterapötik olarak adlandırılan ve enfeksiyon hastalıklarının tedavisinde kullanılan geniş kapsamlı ilaç grubunun bir üyesidir. Bu ilaç grubunda antibiyotiklerin yanı sıra protozoon, asalak ve mantar ilaçları ile sülfonamitler de bulunur. Bu ilaçlar enfeksiyonların tedavisinde kullanılır, bakteri, parazit ve bazı virüslere karşı etki gösterirler.
Kemoterapötik maddeler enfeksiyon etkeni olan mikroorganizmaların yaşamsal süreçlerini etkiler. Bu etki vücuttaki normal biyolojik olayları olabildiğince bozmadan gerçekleşir.
Özellikleri:
Modern antibiyotik tedasinin başlangıcı, ilk sülfamitin tıbbi uygulamaya girdiği 1936’ya değin iner. Ama 1941’de penisilinin üretilmesiyle mikrobik hastalıkların tedavisinde bir çığırın açıldığı söylenebilir.
Günümüzde kullanılan antibiyotiklerin sınıflandırılması farklı ölçütlere dayandınlabilir: Antibiyotikler etki mekanizmalarına ya da klinik etkilerine göre gruplandınlabilir. Ama bütün antibiyotiklerde bazı temel özellikler vardır:
• Antibiyotik enfeksiyon etkenlerine karşı seçici bir biçimde etki göstermelidir. Bu etki, söz konusu etkenlerin çoğalmasını durdurarak ya da onları yok ederek gerçekleşir.
• Vücutta emildikten sonra antibiyotiğin etkisi organik bileşiklerce engellenmemeli ya da azaltılmamalıdır; antibiyotik hızlı etki göstermeli ve antimikrobik özelliklerini yeterince uzun bir süre korumalıdır.
• Tedavi için kullanılan dozlar da zararlı etki göstermemeli ya da böyle etkileri tahammül edilebilir düzeyde olmalıdır.
