Çeşitli nedenlerle görmenin azalmasına veya yok olmasına körluk denir. Görme bazen ancak ışığı farketme derecesine düşmüştür Bu duruma tıp dilinde ambliyopi denir. Tam körlükte ise hasta ışığı dahi göremez, görme sıfırdır. Görmeyen kimselere âmâ, gözeri açık olduğu halde görmeyenlere bakar kör (amaroz) denir. Yasalara göre ise kör bir insan ‘gözle görmenin gerektirdiği herhangi bir işi yapamayacak kişi’ olarak tanımlanır.
Görme keskinliğini ölçmek içm üzerinde çeşitli büyüklükte harfler ve sayılar bulunan bir tablo (optotip) kullanılır. Okuma yazması olmayanlarda görme derecesini ölçmek için bir kenarı eksik halkalar veya E harfine benzeyen işaretlerden yararlanılır Görme yolundaki organlarda sırasıyla göz, optik sinirler, beyindeki bağlantılar (optik chıasma) ve beyin kabuğundaki görme merkezlerinde herhangi bir anormallik, yaralanma veya hastalık (glokom, katarakt) körlüğe yol açabilir. Bazı hastalarda çok kere ansızın meydana gelen histerik körlük de vardır. Histerik ambliyopiyi anlamak için kırmızı ve yeşil camlı gözlükler kullanılır. Körlerin eğitimi için kâğıt üzerine kabartma noktalarla işaretlerden yapılmış özel bir alfabe, yani Braille alfabesi kullanılmaktadır. Körlerin eğitimi için doğrudan beyne bağlanacak elektronik aletlerin kullanılma imkânları üzerinde çalışılmaktadır
